Κάθε φορά που έχουμε αλλαγή διακυβέρνησης επιχειρείται από τη μεριά της εξουσίας, πάντα προς όφελος του κεφαλαίου, η μεταρρύθμιση της παιδείας, η αλλαγή του εκπαιδευτικού συστήματος. Έτσι και τώρα η νέα κυβέρνηση του ΜΠΑΤΣΟΚ, ετοιμάζεται να καταθέσει άλλο ένα νομοσχέδιο για το πανεπιστήμιο, για να γίνει πιο “ποιοτικό” και πιο εναρμονισμένο με τα συμφέροντα της αγοράς. Όπου ακούς ποιότητα, εκσυγχρονισμό, αγορά… κράτα το καλάθι της ιδιωτικοποίησης, του όλο και μεγαλύτερου κέρδους του κεφαλαίου, της ακόμα μεγαλύτερης εκμετάλλευσης των φοιτητών.
Κρυμμένη πίσω από το δάχτυλο της κρίσης και των προσταγών της τρόικας, η κυβέρνηση θέλει να κάνει τομές στην εκπαίδευση. Έτσι χρησιμοποιεί την “κρισιμότητα” της περιόδου για να αφανίσει από τον χάρτη τα όποια κεκτημένα σκληρών αγώνων έχει αναγκαστεί να παραχωρήσει από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα. Μια κρίση που δεν προέρχεται από κάποια κακή διαχείριση, αλλά από την ίδια την ουσία του καπιταλισμού, την θυσία των πάντων στο βωμό του κέρδους. Έτσι προσπαθεί να δημιουργήσει μια όλο και πιο πλατιά αδρανοποίηση των μαζών, είτε αυτοί είναι εργαζόμενοι είτε είναι φοιτητές, με πρόσχημα την έξοδο της χώρας από το ΔΝΤ. Προσπαθεί να μας πείσει ότι οι αλλαγές για την ποιοτικότερη και αποτελεσματικότερη λειτουργία του πανεπιστημίου είναι προς όφελος των καταπιεσμένων. Προσπαθεί να αποκόψει αυτές τις αλλαγές από τις μακροχρόνιες προσταγές του κεφαλαίου για την εκπαίδευση.
Από τις εταιρείες στις σχολές, το νόμο-πλαίσιο, το άρθρο 16, τη λίστα συγγραμμάτων, την εξίσωση των ΤΕΙ με τα ΚΕΣ, δηλαδή από τους αγώνες που δίναμε κάθε φορά που επιχειρούσαν την μεταρρύθμιση του πανεπιστημίου. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα κάνει τα πάντα για να μας αποκόψει από τις διεκδικήσεις της
υπόλοιπης κοινωνίας για να καταστείλει την όποια αντίστασή μας.
Σήμερα η εξουσία είναι πιο ενωμένη από ποτέ. Πέρα από των διαφόρων χρωμάτων πολιτικές φανφάρες, όποιος υποστηρίζει το πολιτικό σύστημα είναι εναντίον μας. Απέναντι σ΄αυτόν τον κόσμο θα πρέπει να αντισταθούμε συλλογικά. Είναι καιρός να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας. Αν δεν διαχειριστούμε όλοι μαζί, μέσω της σύνθεσης και της συνδιαμόρφωσης τα θέματα που μας αφορούν, χωρίς να προσπαθεί κανείς να σπεκουλάρει και να αφομοιώσει καταστάσεις προς όφελος της κομματικής του γραμμής, αν δεν βάλουμε τα κοινά πάνω από τα ατομικά/ κομματικά/ μικροπολιτικά συμφέροντα, αν δεν συναντηθούμε στο δρόμο του αγώνα αλληλέγγυοι ως προς όλους
τους αντιστεκόμενους/ αγωνιζόμενους χωρίς συντεχνιακούς διαχωρισμούς, αν η αντιπροσώπευση, η απάθεια, η ανάθεση δεν καταποντιστούν από την αλληλεγγύη, τη συλλογικότητα, τη συμμετοχή και την αυτοοργάνωση, τότε το έχουμε χάσει το παιχνίδι. Αυτή την περίοδο κανένας αγώνας δεν πρέπει να μένει αποκομμένος από τους υπόλοιπους.
Με αφορμή το νομοσχέδιο για την παιδεία, παίρνουμε την πρωτοβουλία να καλέσουμε σε ανοιχτή συνέλευση για την διερεύνηση και την αναζήτηση της συλλογικοποίησης και της αντίστασής μας.
αυτοδιαχειριζόμενο στέκι ΤΕΙ Αθήνας